من تا دیروز چند باری فیلم سکس و... چیزای که دیگه اسمشو نمیارم انجام دادم ولی دیگه انجام نمیدم آیا گناهانم از بین میرن یا خیر.لطفا جواب بدین برام مهمه.

اگر توبه کرده باشید انشاالله از بین خواهد رفت وخدا ارحم الراحمین است ولی هشدار مهمی که وجود دارد این است که: 1-    هر چیزی محتمل است ولی نباید اشتهایت را زیاد کنی! اشتباهاتی داشته ای که ممکن است به این زودیها جبران نشود ولی از رحمت خدا مایوس نشوید ،اگر واقعا توبه حقیقی کرده باشید، خدا همه کرده های شما را جبران می کنه وبه واسطه رحمت بی منتهایش گناهان را تبدیل به حسنات می کند! ولی شرطش همان است که توبه ، توبه باشد ، نه لقلقه زبان ، واین با گذشت زمان نیز بهتر معلوم می شود ! اگر بتوانید حداقل 40 صباحی بر توبه خود بایستید ودیگر گرد گناه وسایتهای گناه ساز ، و... نروید وبه بهانه های دلتان پاسخ منفی بدهید کم کم واقعی بودن توبه شما معلوم خواهد شد!برای این کار مراقب چشمهای خود باشید ! 2-    دوست عزیز بایستی نگاهتان را کنترل کنید ، ممکن است که نگاه کردن لذت بخش باشد ولی ایمان را سست وخراب می کند، نه شما باشید ، هرکسی اگر چشم خود را کنترل نکند حتی اگر  حضرت یوسف هم باشد،به گناه خواهد افتاد ! راجع به حضرت یوسف گفته اند که یکی از دلایلی که توانست بر نفسش پیروز شود این بود که او اصلا نمی دانست زلیخا چه شکلی است واز همان کودکی تقوای او مانع شد که به زلیخا نگاه کند! 3-    پس اگر بخواهید که ایمانتان شُل نشود مراقب چشم ونگاهتان باشید در دستورات قرآن وفرمایشات اهل بیت علیهم السلام به این نکته مهم اشاره شده است که دقیقا باید مواظب چشم خود بود که مبادا به نامحرم و کلاً هر آنچه که شهوت انگیز است، نگاه شود. عن الصادق(ع): « النظر سهم من سهام ابلیس مسموم و کم من نظرة اورثت حسرة طویله ؛ نظر دوختن تیرى مسموم از تیرهاى ابلیس است و چه بسا نگاهى که حسرت درازمدتى را (در دل) به ارث بگذارد». (سفینة البحار، شیخ عباسى قمى، ماده نظر) 4-    کنترل چشم تابعى از روح تقواست که اگر در آدمى پدیدار شد به تبع آن کنترل چشم نیز به دنبال آن خواهد آمد و راهى که صددرصد گناه نکردن در تمام زندگى را تضمین کند براى افراد عادى بشر چیز سهلى نیست؛ زیرا انسان موجودى مختار و داراى تمایلات گوناگون است. بلى با عزمى آهنین و مبارزه اى دائمى با نفس تدریجا مى توان به چنین جایگاه رفیعى دست یافت. موارد زیر در این زمینه بسیار سودمند است، ولى هیچ یک را تضمین قطعى نمى توان به حساب آورد. بلکه تضمین نهایى، در نفس و عزم راسخ خود انسان است: 5-    بهترین راه منصرف کردن نگاه و دید و یا بازداشتن نگاه از تیزى و خیره نمودن است. حضرت على(ع) فرمود: «کسى که چشم خود را پایین اندازد، دلش آسوده گردد، تأسف کمتر خورد و از نابودى در امان ماند».(غرر الحکم، ص 9122 - 9125) هم چنین مى فرماید: «هر که نگاه هایش پاک باشد، اوصافش نیکو شود»؛ «کسى که عنان چشم خود را رها کند، زندگى اش را به زحمت مى اندازد»؛ «کسى که نگاه هایش پیاپى باشد، حسرت هایش دائمى و پیاپى خواهد بود».(تحف العقول، ص 97)و نیز فرمود: «بسا هوسى از نیم نگاهى حاصل است».(بحارالانوار، ج 71، ص 293) در قرآن کریم آمده است: «اى پیامبر! به مؤمنان و مؤمنات بگو که در مقابل نامحرم چشم هاى خود را بپوشانند و نگاه خیره نکنند»، (نور، آیات 31 - 30) گفتنى است که نگاه همراه با تیزى و خیرگى، نگاهى است که انسان زیبایى و زشتى طرف مقابل را تشخیص دهد. 6-    عنصر«تقوای حضور» که منظور از آن همان تقوای عمیق و درونی ، و به اصطلاح ملکه شده می باشد، یکی از مولفه های ارزشمند و اساسی تربیت دینی است که عالی ترین مرتبه ی تقوا است. باید تقوای حضور را مراعات نمود و از این رهگذر است که می توان به نظارت درونی ریشه دار دست یافت. اگر آدمی حضور خدا را در همه جا حس کند، بسیار موثر است تا تقوای حضور را در محضر خداوند متعال حفظ نماید و این آیه را سر لوحه ی زندگی خود قرار دهد« هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ؛ و هر جا که باشید همراه شماست و به هر کارى که مى کنید بیناست».[ حدید/4] با توجه به حضور خدا بهتر می توان از خود تنظیمی درونی بهره برد«یا ایها الذین ءامنوا علیکم انفسکم؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، به خودتان بپردازید».[ مائده/105] این معنای عمیق و دقیق خود فرمانی ِ درونی است که فرد را قادر می سازد، در عرصه های مختلف زندگی به انواع آلودگی نیالاید.     7- پیوند خودتان را باخدا ، با بجا آوردن مرتب نماز وعبادات ، محکم کنید واز سستی در عبادت پرهیز کنید!       .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه