سلام دعا، مخصوص وقت گرفتاری نیست؛ همیشه باید دعا کرد. بعضی خیال می کنند وقتی گرفتاری و مصیبت و بلایی بود، باید دعا کرد؛ نه، آن وقتی هم که انسان در حال عادی زندگی می کند، باید دعا کند و رابطه را با خدا محفوظ نگه دارد [و] به تعبیر یکی از روایات، صدای خود را برای فرشتگان در ملکوت اعلی آشنا کند. دعا، همیشه لازم است... بزرگ ترین فایده دعا، فایده نقد دعاست که به خود شما دعاکننده می رسد؛ یعنی ایجاد رابطه با خدای متعال و احساس محبت و شوق به تقرب به پروردگار عالم. این، نقدترین دستاورد دعاست که متعلق به خود شما دعاکننده است؛ بحث استجابت، بحث دیگری است. مقام معظم رهبری،در خطبه های نماز جمعه تهران ، ۲۹/۷/۸۴. لطفا در مورد این سخن حضرت اقا توضیح دهید. منظور چیست که می فرماید نقدترین دستاورد دعاست که متعلق به خود شما دعاکننده است؛ بحث استجابت، بحث دیگری است.چه تفاوتی است. باتشکر التماس دعا

سوال خوبی است و نشان از دقت نظر شما دارد. هر چه انسان بیشتر از دعا می‌داند بیشتر به آن علاقه مند می‌شود. سوال شما هم از همین سنخ است.از لطایف دعا همین مطلب است که آثار و برکات بسیار زیاد دارد و مقام معظم رهبری در این بخش از فرمایشات خود به یکی از آنها اشاره می‌فرمایند. منظور از دستاورد نقد دعا یعنی همان موقع که شخص دعا می‌کند این نتیجه برای او حاصل است چه همان چیزی که خواسته و می‌خواهد به استجابت برسد و به او داده شود و چه همان گونه که خواسته نشود.دعا عبادت است و نشان دهنده ارتباط مخلوق با خالق است. وقتی شخص دعا می‌کند و از خدا می‌خواهد بنده بودن خود را نشان می‌دهد و با خدای خود رابطه برقرار می‌کند. این رابطه حتما ایجاد محبت و تقرب به خدای متعال می‌کند زیرا به مهربان عالم که همه امور در اختیارش است دست دراز کرده است و این ارتباط موجب انس و اشتیاق به دعا است.پس صرف دعا کردن دارای فایده است. همان لحظه که شخص دعا می‌کند به این فواید می‌رسد، درب خانه‌ی کریمی مهربان رفته و او را صدا می‌زند، همین کار توفیق می‌خواهد. برخی حتی لیاقت دعا ندارند و حتی از صدا کردن خدا محروم هستند.اما از طرف دیگر بحث استجابت دعا است یعنی خدا با این خواسته بنده چه می‌کند؟ از آنجا که او کریم و رحیم است هیچ دعایی را بدون استجابت نمی‌گذارد یعنی دعای بدون برآورده شدن نداریم اما استجابت انواعی دارد. جهت متفاوت بودن استجابت هم به خاطر حکمت خدای متعال است که بهترین ها را برای بنده خود می‌خواهد.از مجموع روایات چنین بر می آید که وقتی شخصی دعا می کند و از خداوند طلبی دارد ، سه حالت برایش پیش می آید: 1- یا خداوند همان حاجتی که دارد عیناً به او عطا می نماید. حال یا سریع یا با تأخیر زمانی؛ بسته به این که مصلحت بنده اش چه باشد.2- یا اگر خواسته ی شخص به مصلحت حقیقی او نبود،خداوند متعال حاجت دیگری را از او در این دنیا برطرف می نماید؛ و دستش را خالی بر نمی گرداند. 3- یا اگر هیچ کدام مصلحت نبود اجری بسیار بزرگتر از خواسته اش در آخرت به او عطا می نماید، که در روایات آمده زمانی که بنده در آخرت دید که عوض دعاهایی که در دنیا مستجاب نشده چه اجر عظیمی به او عطا شد، آرزو می کند که ای کاش هیچ دعایی از او در دنیا مستجاب نمی شد و همه را برای آخرتش ذخیره می کردند. البته در دو صورت نخست نیز اجر اخروی برای او وجود خواهد داشت؛ لکن در مراتب پایین تری. نتیجه آنکه: هر کس دعا کند دست خالی بر نمی گردد. یا عین حاجتش را به او می دهند؛ یا حاجت دیگری را از او برآورده می سازند؛ یا اجری برای آخرتش ذخیره می کنند. البته برخی امور مثل گناه و ظلم نیز از موانع استجابت دعا هستند.ملاحظه می‌کنید که دعا دستاوردهای نقد دیگری نیز دارد اما نقدترین آنها همان رابطه با خدای متعال است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه