کسانی که بر ضد اسلام کتاب می نویسند به واقعۀ بنی قریظه اشاره می کنند که چرا پیامبر آنان را از مدینه اخراج کرد و طبق نقل های تاریخی ۷۰۰ نفر از آنان را دستور داد که بکشند. جالب است که حتی در تفسیر المیزان چنین آمده است که: وقتی سعد بن معاذ در باره ایشان صحبت کرد حضرت فرمود: برای سعد موقعیتی پیش آمده که در راه خدا از ملامت هیچ ملامت کننده ای نترسد. سعد حکم کرد به اینکه مردان بنی قریظه کشته شوند و زنان و فرزندانشان اسیر گشته و اموالشان مصادره شود. رسول خدا (ص) حکم سعد را در باره آنان اجراء کرد و تا آخرین نفرشان را که ششصد و یا هفتصد نفر و به قول بعضی بیشتر بودند گردن زد و جز عده کمی از ایشان که قبلا ایمان آورده بودند کسی نجات نیافت. (ترجمه المیزان، ج ۹، ص: ۱۶۹) حتی جالب است که دیگر مفسرین نیز انگار که کشته شدن این ۷۰۰ نفر را قطعی گرفته اند مثلا در کتاب التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۶، ص: ۳۱۴ نیز همین مطلب تأیید شده است. در تفاسیر اهل سنت نیز تعداد ۷۰۰ مورد تأیید قرار گرفته است مثل تفسیر (التحریر و التنویر، ج ۲۱، ص: ۲۳۱) حال آیا واقعا پیامبر ۷۰۰ نفر از بنی قریظه را کشته است؟

از جمله شبهات مهمی که منکرین اسلام راجع به عملکرد پیامبر اسلام مطرح می کنند بحث کشتار بنی قریظه است که در تاریخ ها و تفاسیر مختلف و مشهور چنین آمده است که پیامبر حکم داد که حدود ۷۰۰ نفر آنان کشته شوند با اینکه خود آنان در جنگ احزاب کسی را نکشتند. این مطلب را بسیاری از مفسرین نیز مفروض گرفته اند و افرادی مثل علی دشتی در کتاب ۲۳ سال و دکتر سها در کتاب نقد قرآن از این داستان برای حمله به اسلام بهره برده اند. در اینجا پاسخ مشروحی به این شبهه داده می شود. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه