تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
«صواعق» جمع «صاعقه»، در اصل به معنى صداى شدید و مهیبى است که از جوّ بر مى خیزد و توأم با جرقه عظیم آتشین است. این مادّه به معنى مدهوش شدن به خاطر شنیدن صداهاى شدید نیز آمده است و گاه به معنى هلاک شدن نیز استعمال مى شود. همچنین بعضى از اهل لغت گفته اند که موارد استعمال صاعقه سه گونه است: مرگ و عذاب و آتش.(1) ولى ظاهر این است که همه این معانی از لوازم آن معنى اصلى است. پی نوشت: (1). المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، حسین بن محمد، انتشارات دارالعلم الدار الشامیه، بیروت، چاپ اول، 1412هـ ق، ج 1، ص 485؛ لسان العرب، ابن منظور محمد بن مکرم، انتشارات دار صادر، بیروت، چاپ سوم، 1414 هـ ق، ج 10، ص 198؛ و التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، مصطفوی، حسن، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، 1360 هـ ش، ج 6، ص 241. منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ نهم، 1386 هـ ش، ج 2، ص 260. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.