به دختر عمويم هيچ علاقه اي ندارم، اما پدر و مادرم اصرار دارند که با او ازدواج کنم و مي گويند بعد از محرميت، علاقه و محبت ايجاد خواهد شد. آيا چنين است؟

پاسخ از حجت الاسلام حسين دهنوي:حق انتخاب در ازدواج با شما است و پدر و مادرتان در عين حال که جاي گاه ارزشمندي دارند، و لازم است رضايت شان را براي ازدواج جلب کنيد، حق ندارند به جاي شما انتخاب کنند.اين گونه ازدواج ها، ازدواج تحميلي است و پايان خوشي ندارد و به احتمال فراوان به جدايي مي انجامد. گذشته از اين که بر اساس فتاواي مراجع تقليد، رضايت دختر و پسر به ازدواج ، شرط صحت عقد است؛ پس اگر به زور وادار به ازدواج شوند، عقد صحيح نيست، مگر اين که بعد رضايت دهند.مراقب باشيد که تحت فشارهاي عاطفي والدين (اشک و آه ها، ناله ها ، نگاه هاي ملتمسانه )،تهديد به نفرين و... زير بار اين ازدواج نرويد؛ زيرا رنجشي که بعداً از شکست شما براي پدر و مادرتان پيش خواهد آمد ، به طور قطع ، بيش تر از رنجي است که امروز با مخالفت شما ايجاد مي شود.اگر دختر عموي شما براي تان دافعه دارد و وقتي او را مي بينيد، احساس نفرت مي کنيد، مطمئن باشيد که پس از ازدواج ، محبت ايجاد نخواهد شد؛ پس هرگز به چنين ازدواجي تن ندهيد؛ اما اگر در برابر او دافعه نداريد، بلکه بي تفاوت هستيد و شرايط مطلوب نسبي شما(اعتقادات، اخلاق ، اصالت خانوادگي و...) را دارد، احتمال فراواني هست که بعداً محبت ايجاد شود؛ همان گونه که در موارد بسياري چنين شده است؛ البته با اين شرط که حساسيت بيش از حد در مورد ظاهر همسر آينده تان نداشته باشيد.منبع: ماه نامه پيام زن، شماره 216. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه