تفسیر این آیه که میفرماید آب باران وسوسه شیاطین را از بین میبرد جیست؟ این سخن از آقای بهجت صحت دارد که از بدون چتر زیر باران بروید؟

پاسخ سؤال اول:آنچه شما ذکر کرده اید قسمتی از آیه ی 11 سوره ی مبارکه ی انفال (8) است که می فرماید: «إِذْ یُغَشِّیکُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِیُطَهِّرَکُمْ بِهِ وَ یُذْهِبَ عَنْکُمْ رِجْزَ الشَّیْطانِ وَ لِیَرْبِطَ عَلى قُلُوبِکُمْ وَ یُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدامَ ؛ و (یاد آورید) هنگامى را که خواب سبکى که مایه ی آرامش از سوى خدا بود، شما را فراگرفت و آبى از آسمان برایتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند و پلیدى شیطان را از شما دور سازد و دلهایتان را محکم، و گامها را با آن استوار دارد!».آیه موهبتهائى را که در میدان جنگ بدر خداوند به مسلمانان ارزانى داشت ذکر می کند، از جمله خداوند آبى از آسمان براى آنها فرو فرستاد: «وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً»، تا بوسیله آن آنها را پاک و پاکیزه کند و پلیدى شیطان را از آنها دور سازد «لِیُطَهِّرَکُمْ بِهِ وَ یُذْهِبَ عَنْکُمْ رِجْزَ الشَّیْطانِ»، این پلیدى ممکن است وسوسه هاى شیطانى ( مانند نا امیدی، ترس، تردید و دو دلی) و ممکن است پلیدى جسمانى بر اثر جنابت بعضى در آن شب و یا هر دو باشد، و در هر حال این آب حیاتبخش که در گودالهاى اطراف بدر جمع شده بود، در حالى که دشمن چاهها را در اختیار گرفته بود و مسلمانان نیاز شدیدى براى شستشو و رفع عطش به آن داشتند همه این پلیدیها را شست و با خود برد.خدا مى خواست با این نعمت ها و موهبتها دلهاى آنها را محکم دارد: «وَ لِیَرْبِطَ عَلى قُلُوبِکُمْ»، و نیز مى خواست در آن شنزار که پاى آنها فرو مى رفت، و لغزنده بود، به وسیله ریزش باران گامهایشان را محکم کند «وَ یُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدامَ» این احتمال نیز وجود دارد که مراد از تثبیت اقدام تقویت روحیه و افزودن میزان پایمردى و استقامت آنها در پرتو این نعمت باشد و یا اشاره به هر دو قسمت بوده باشد.ر. ک: تفسیر نمونه، ج 7، ص106؛ ترجمه ی تفسیر المیزان، ج 9، ص 24.پاسخ سؤال دوم: این مطلب که در مکه مکرمه، در زیر باران و ناودان خانه ی خدا بودن و رفتن خوب است و أثر دارد وارد شده است.أما در مورد فرمایش آیت الله بهجت (ره) بهتر است با دفتر ایشان تماس بگیرید. 02517743271 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه