آيا آيه شريفه «فمن يعمل مثقال ذرة خيرايره و من يعمل مثقال ذرة شراًيره» با شفاعت منافات ندارد؟

در صورتى كه در آيه مذكور دقّت شود اين مطلب روشن مى گردد كه اين آيه با تأثير ويژه اى كه هر يك از اعمال دارند، نه تنها منافات ندارد، بلكه مؤيد نيز هست. توضيح اين كه مثلاً توبه يكى از اعمال است و عملى است كه آمرزش گناهان را به دنبال دارد; در اين صورت مقتضاى جمله اوّل كه هر كس به قدرِ سنگينى ذرّه اى كار نيكى انجام دهد، آن را مى بيند، اين است كه هر كه توبه كند آثار و نتايج آن را خواهد يافت و اثر و نتيجه توبه آمرزش گناه است و با توبه، ديگر گناهى(كه صاحب آن را عقوبت كنند) باقى نمى ماند، تا گفته شود طبق جمله دوّم كيفر آن گناهان را در قيامت خواهد ديد. در مورد شفاعت نيز چنين است. شفاعت تنها نسبت به اشخاصى است كه با داشتن ايمان به خدا و رسول و ولايت خاندان پيامبر((صلى الله عليه وآله)) يك شايستگى ويژه در آنها به وجود آمده باشد. بنابراين قابليّت براى شمول شفاعت كه پرتوى از رحمت گسترده الهى است، بر اثر ايمان به وجود مى آيد و همان گونه كه اين آيه تأثير توبه را در آمرزش گناه نفى نمى كند، تأثير ايمان را در قابليّت شفاعت نيز نفى نمى كند. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه